Michaela Olexowa - Bong 30 (1997)

Jak przeleciały Ci dwa ostatnie lata? Czy dużo się działo?

Spędziliœmy dużš częœć ostatnich dwóch lat nagrywajšc, pracujemy obecnie nad tym, a zanim zaczęliœmy aktualne nagrania, pisałem piosenki. Ale prawdopodobnie zaczšłem pisać nowe piosenki wczeœniej niż dwa lata temu.


Jak wiele czasu zajęło Ci przystosowanie się do normalnego, codziennego życia po powrocie z tak rozległego Devotional Tour?

Myœlę, że nie zajęło mi to bardzo długiego czasu. Wdałem się w kilka bardzo złych nawyków na trasie. Brałem tabletki nasenne każdego dnia i kiedy powróciłem do domu, wcišż miałem ich jeszcze trochę, więc dały mi one kilka dni dobrego snu... Sen jest kluczem do szczęœcia (œmiech). Po tym wszystkim rzuciłem te tabletki i kompletnie powróciłem do normalnoœci.

Czy byłeœ w kontakcie z zespołem po zakończeniu Devotional Tour, czy może miałeœ zamiar to wszystko skończyć i zapomnieć o Depeche Mode na jakiœ czas?

Ponieważ Dave wrócił do Ameryki, nie widywaliœmy się zbyt często i nie gadaliœmy przez telefon zbyt wiele, może nie tak często, jak powinniœmy. Nie rozmawialiœmy z Alanem, mimo że mieszkał w Londynie, co było strasznie dziwne i byliœmy przygotowani na jego decyzję o opuszczeniu zespołu. Przewidzieliœmy to wiele miesięcy wczeœniej. Andy, jego widywałem cały czas, ponieważ mamy wspólnych przyjaciół, więc jeœli jestem w Londynie, jestem prawie zmuszony, by do niego wpadać.

Czy myœlisz, że to, iż Dave byl w Los Angeles, a reszta grupy w Londynie, wpłynęło na stosunki w zespole?

Myœlę, że fakt, iż to była taka wielka odległoœć między nami spowodował pewne trudnoœci w komunikowaniu się i pomimo to, że tak łatwo jest podnieœć słuchawkę i porozmawiać z kimœ, nie robiliœmy tego tak często, jak powinniœmy. Zdajemy sobie sprawę z tego, że powinniœmy być w częstszym kontakcie, szczególnie, jeœli jesteœmy po różnych stronach Atlantyku.

Czy trudno było usadowić się znowu w studio po tym całym wolnym czasie, jaki miałeœ?

Naprawdę łatwo było nagrać to wszystko. Tak łatwo przychodzi sprzyjajšca atmosfera, a w ekipie, z którš pracowaliœmy, sš tacy mili ludzie. Więc porównujšc to do nacisku, jaki panował przy robieniu kilku ostatnich albumów, to jest totalnie przyjemne. Znałem Tima wczeœniej i spotkaliœmy się po latach, ale nigdy nie spędziłem z nim tyle czasu, a on jest faktycznie uroczš osobš. To uczucie, jakbym odkrył nowego duchowego brata. Kiedy musisz być w studio z czterema, czy pięcioma różnymi osobami przez cały czas, to zawsze pomaga, jeœli masz z nimi takš więŸ.

Kiedy zaczęliœcie pracę nad nowym albumem?

Przypuszczam, że zawsze zależy to od tego, ile piosenek mam gotowych i nagranych na demo, zaczynamy, kiedy myœlę, że sšone na tyle gotowe, by wejœć do studio i poeksperymentować z nimi. Myœlę więc, że gdy miałem około 6. czy 7 piosenek zrobiliœmy spotkanie i podyskutowaliœmy nad planami na przyszłoœć i kiedy powinniœmy rozpoczšć nagranie, kiedy byłby dobry czas na wydanie czegoœ, teoretycznie, i to jest ten moment, kiedy zrobiliœmy to wstępne spotkanie.

Czy słuchałeœ dużo muzyki ostatnio? Czy coœ miało wpływ lub zainspirowało Cię przy obecnej pracy?

Zawsze lubiłem słuchać każdego rodzaju muzyki. Właœnie wróciłem ze sklepu muzycznego i kiedy przeanalizowałem, co właœnie kupiłem, niezłych rzeczy nie jest na czasie. Mam jeden CD, który mógłby być wydany w cišgu ostatnich trzech miesięcy, ale cała reszta to naprawdę stare rzeczy. To nie sš żadne szczególne gatunki muzyczne.

Na jakich koncertach byłeœ ostatnio?

Tak naprawdę nie lubię za bardzo muzyki granej na żywo. Wybrałem się, by obejrzeć Oasis w Knebworth, ale bardziej z racji tego wydarzenia i odkryłem, że jest to całkiem interesujšce. Zawsze oglšdanie zespołów na scenie wydawało mi się bardzo nijakie, chyba, że dzieje się coœ naprawdę specjalnego. A samo oglšdanie ludzi grajšcych na instrumentach, nigdy tak naprawdę do mnie nie przemawiało.

Jaki wpływ na nowy album miała obecna muzyka zawierajšca elektroniczne formy, jak techno i dancefloor? Szczególnie od kiedy Tim Simenon jest jednym z reprezentantów tego nurtu?

Wolę zdecydowanie wolnš muzykę dance i wszystko, co ma powyżej 100 BPM jest dla mnie nieco za szybkie. Tempa na tym albumie mieszczš się w przedziałach od 69 do 100 i jest to mój ulubiony przedział. Ale wracajšc do muzyki jakš lubię, generalnie lubię cały trip-hop, z braku lepszego okreœlenia, nienawidzę nazwy trip-hop, ale jedynie ona podsumowuje obecnie pewne rodzaje muzyki.

Tim Simenon jest znany fanom przez jego remiksy twoich piosenek takich jak "Eyerything Counts" i "Strangeloye". Dlaczego wybraliœcie właœnie jego?

Wszyscy naprawdę lubimy ostatni album Bomb The Bass i szczególnie lubiliœmy album Gavina Fridaya, który ukazał się parę miesięcy wczeœniej nim zaczęliœmy pracować z Timem. Myœlę, że materiał, jaki on zrobił dawniej dla Sinead O'Connor jest jego najlepszym materiałem dla mnie. Tim ma dobre ucho dla muzyki dance. Potrafi zrobić coœ, co ma 69BPM, a to jest bardzo ważne dla nas, gdyż jesteœmy właœnie w takich wolnych klimatach W przeszłoœci zajmowaliœmy się rzeczami szybszymi niż 100BPM, ale kiedy staram się napisać coœ szybszego, zawsze brzmi to dla mnie głupio, traci nastój. Dla mnie ta płyta cała jest nastrojowa.

Jaka jest główna różnica pomiędzy praca z Timem Simenonem, a Floodem?

Jednš z głównych różnic jest to, że jest to o wiele mniejsze przedstawienie, ale jest to prawdopodobnie podyktowane przez piosenki. Jest dużo mniej gitary na tej płycie niż na ostatniej i pewnie nawet mniej niż na "Violator". Tim ma także dziwnš organizację i pracuje z tym samym zespołem Więc mamy w studio programistę, muzyka, inżyniera i Tim i cała czwórka pracuje razem z tym samym zespołem i majš naprawdę dobre więzi między sobš. Z Floodem, to był sam Flood, który rzucał pomysły i mówił "czemu tego nie spróbujecie, zobaczcie, czy to zadziała", kto miał jakieœ sugestie i próbował zrobić to samemu. Teraz czasami sš, to dwa, czy trzy różne pomysły o których marudzę ja, a Tim może pogadać z Dave'em Claytonem, klawiszowcem i powiedzieć, że może powinniœmy spróbować tego przy tej piosence i nakłada swoje słuchawki i zaczyna pracować przez kilka godzin, kiedy my być może próbujemy coœ innego przy innej piosence, l czasami, jak w Nowym Yorku miałem cały plan w pokoju, do napisania jak najlepiej. Więc czasami jest tak, że trzy różne pomysły przechodzš w jeden. Praca równoległa, tak to nazywajš.

Czy to znaczy, że jesteœ bardziej zaangażowany w produkcję, niż powinieneœ?

W przeszłoœci Alan był prawie maniakiem kontroli. Myœlę, że on nawet przyznawał się do tego, że jest czymœ więcej, niż taki maniak Dokonywał prawdziwej magii przy produkcji, a to jest coœ, co nigdy mnie tak nie interesowało. Oczywiœcie dbałem o to co się działo i jaki był rezultat końcowy. Jeœli podobało mi się to, co on robił, wtedy pozwalałem mu z tym wchodzić. Jeœli to prowadziło do punktu, który nie podobał mi się, wtedy mówiłem, że nie, ta praca mi się nie podoba, może spróbuje coœ jeszcze, co pasuje do faktu, że jest w sumie doœwiadczonym producentem. Teraz muszę być bardziej zaangażowany niż wtedy.

Czy dyskutowałeœ z Danielem Millerem o kierunku, jaki masz zamiar obrać na tym albumie?

Zawsze puszczałem Danielowi taœmy demo, jak tylko były skończone i generalnie mu się one podobały. Nie pamiętam, by kiedyœ powiedział "Naprawdę nie cierpię tej piosenki". Nie mieliœmy żadnej większej koncepcii zanim rozpoczęliœmy pracę. Mówiłem mu, że podoba mi się pomysł, by być doœć hip-hopowym na tej drodze. Oto przyczyna, dlaczego zaczęliœmy myœleć o tanecznej stronie i myœlę, że to Daniel pierwszy zaproponował Tima. Powiedział: "co z Timem, on jest miłym facetem, już go znacie, jest producentem kilku dobrych nagrań". Więc posłuchaliœmy materiału Tima i myœleliœmy co to za wspaniały pomysł. Już go poznaliœmy i polubiliœmy. Jeœli lubisz ludzi, to jest jedna z najważniejszych rzeczy w życiu i wszystko gra.

Jak wiele nowych piosenek napisałeœ i ile z nich znajdzie się na nowym albumie?

W tej chwili jest 9 piosenek ze słowami i jest jeden instrumentalny, prawdopodobnie pierwsza B-strona, ale podoba się nam tak bardzo, ze równie dobrze może się on znaleŸć na albumie. Pragniemy także spróbować zrobić kilka nastrojowych instrumentali łšczšcych częœci. Mamy pomysły, ale fizycznie nie jesteœmy w stanie jeszcze temu podołać. Nie wiemy jak to się skończy, ale jeœli dostanš one tytuły, powinno być 11, czy 12 utworów. Jeżeli jednak będš tylko krótkimi łšcznikami, prawdopodobnie nawet ich nie nazwiemy.

Czy piszesz gdy jesteœ szczęœliwy, czy nieszczęœliwy?

Nie wiem, czy jestem naprawdę szczęœliwy, czy też nie. Myœlę, że mam pewien poziom i ponieważ zawsze na nim jestem, to zawsze piszę. To zawsze stan emocjonalny kiedy piszę. To nigdy nie sš ogromne szczyty, czy też spadki szczęœliwoœci.

Co robisz z piosenkami, które nie wejdš na album?

Kilka z nich skończy jako B-strony i to jest prawdopodobnie jedna, czy dwie, które odrzucam, gdyż nie jestem pewny co do nich.

Czy nowy album odbiega znaczšco muzycznie i poetycko od poprzedniego?

Myœlę, że w wielu sprawach jest to zasadnicza różnica i widać tu będzie prawdopodobnie więcej uczuć, tak jak się to sprawdziło na "Violator". Dla mnie ostatni album był nieco zbyt dziwaczny, nasz pseudo-rockowy album. Ten nowy bardziej opiera się na elektronice, w której tkwiš nasze prawdziwe korzenie.

Jak długo zajmuje zwykle napisanie i póŸniej nagranie piosenki?

By napisać i nagrać demo, potrzebuję jeden dzień, jeœli się naprawdę pospieszę. Ale czasami jest jedna piosenka na albumie, którš starałem się nagrać i to nie działało, a ja wcišż myœlałem, co jest nie tak. Lubię proste piosenki i wracam do nich 5, czy 6 razy i spędzamy tydzień, cały czas się nimi zajmujšc i na koniec to się sprawdza. Ale to tylko nagrywanie demo piosenki. Kiedy wchodzimy do studia, niektóre piosenki udajš się bardzo szybko, inne nie.

Czy możesz powiedzieć, czy większoœć nowych piosenek jest raczej wolnymi balladami, czy rockowymi kawałkami?

Jest wiele rocka na tym albumie. Jest około 3, czy 4, które nadajš się do tańca, w typowym tego słowa znaczeniu. Wiele utworów jest raczej wolna, ale myœlę, że sš one wolne, ale z siłš i nie sš one "nietaneczne". Jest około 4, które sš doœć szybkie.

Czy zapisujesz pomysły, gdy Cię nachodzš? Czy się sprawdzajš?

Zwykle tak, ale muszę zapisywać więcej swoich pomysłów, gdyż wierzę, że moja pamięć jest nieco lepsza niż jest. Czasem budzę się w œrodku nocy i mam cudowny pomysł na piosenkę i pamiętam kilka przypadków, gdy miałem wizję całej piosenki, już napisanej i myœlałem sobie "powinienem wstać i to napisać - ale nie, nie ma mowy, że to zapomnę.". I budziłem się następnego dnia i nie pamiętałem ani jednej linijki, a to naprawdę denerwuje.

Jakich spraw dotykasz w słowach na tym albumie?

Myœlę, że mniej jest spraw dotyczšcych religii niż w przeszłoœci, gdyż myœlę, że już z tym przesadziłem. Aie ponieważ jest to główna fascynacja, za każdym razem, gdy sięgam po pióro musi być choć kilka stów z niš zwišzanych. Jest więc mniej religijny niż poprzedni. Myœlę, że ma ducha. To nie jest prawdziwa koncepcja, czy temat albumu, ale wiele piosenek ma zwišzek z przeznaczeniem.

Czy kiedykolwiek martwiłeœ się, że stajesz się twórczym bankrutem?

Cały czas się o to martwię. Nigdy nie jestem przekonany, że to, co zrobiłem jest dobre, aż do czasu, gdy nagranie się ukazuje, jest zauważone i ludzie kupujš je. Przy ostatnich siedmiu albumach studyjnych, nigdy nie bytem szczęœliwy, do momentu, gdy zostały wydane, a ludzie je kupowali, ale może coœ ciekawego się zdarzy. Pamiętam, że z ostatniš płytš było tak, że bytem naprawdę niezbyt pewny, grajšc jš ludziom przed jej wydaniem, gdyż jeœli pracowałeœ nad czymœ zbyt długo, absolutnie nie widzisz, co jest w tym dobre, a co złe. Masz tylko nadzieję, nie oceniacie, że gdzieœ zboczyłeœ.

Wprowadziłeœ gitarę na "Violator". perkusję na "Songs Of Faith And Devotion", czym zamierzasz zaskoczyć tym razem?

Nie myœlę, że mieliœmy kiedykolwiek wczeœniej styl Boba Dylana. Nigdy nie używaliœmy gitary w sposób konwencjonalny. Jeden z utworów ma całkiem styl country. Mamy gitarzystę zwanego BJ Cole i to się naprawdę sprawdziło.

Czy zaprosiliœcie jakichœ innych muzyków z zewnštrz, czy też goœci specjalnych do pomocy przy tym albumie?

Skorzystaliœmy z kilku różnych ludzi i czasami to zadziałało, czasami nie. Zatrudniliœmy Jakiego Liebezienta z Can, by przyszedł i zagrał na bębnach na jednym z utworów. Skorzystaliœmy z kolejnego perkusisty z Londynu, Japończyka Goto Cashiki. Zatrudniliœmy Douga Wimbusha, który zagrał dla nas na basie na jednym z utworów i mieliœmy Keitha Le Blanca, który programował dla nas bębny.

Czy używaliœcie jakiegoœ nowego sprzętu, lub nowych form nagrywania i obróbki dŸwięku?

Nigdy nie pracowaliœmy z programistš, gdyż zawsze robiliœmy to sami. Naprawdę cieszyłem się mogšc programować, ponieważ nawet, chociaż Alan robił wiele na ostatnim albumie, ty wcišż czułeœ zawiłoœci, podczas, gdy teraz jest to o wiele łatwiejsze, by przejœć dalej i słuchać, co z tego wyszło. To także dużo szybsza praca z kimœ, kto wie, jak pracować naprawdę perfekcyjnie. On także używa wielu rzeczy, jak nagrania z twardego dysku, czego my nigdy nie robiliœmy przedtem, a co daje Ci wiele wolnoœci. Nie musisz nagrywać wszystkiego na taœmy przez cały czas. Nigdy nie angażowaliœmy muzyków z zewnštrz na stałe w studio. Myœlę, że mieliœmy Alana w przeszłoœci, a Dave Clayton, muzyk z którym teraz pracowaliœmy, wypełnił jego rolę, ale dużo łatwiej było nim manipulować. Jeœli Alanowi coœ się nie podobało, to byłem pewny, że zagrałby to Ÿle, ale jeœli powiedzieliœmy do Dave'a: "czy możesz spróbować to dla nas zagrać", on próbował i będzie próbował jak najciężej, by tylko zrobić to dla nas. Więc, jak już mówiłem, naprawdę się cieszyłem z tej całej organizacji.

W jakich miejscach i studiach nowy album został nagrany? Czy ten szczególny wybór miał wpływ na nagrania?

Zrobiliœmy wiele nagrań w bardzo małym studio zwanym Eastcote. Myœlę, że w kilku przypadkach to pomogło, by stworzyć tš atmosferę, gdyż nie chodziliœmy do czołowych studiów przez cały czas To była bardzo niska tonacja i to było coœ, co pomogło nam ustawić tony na nagranie. Ale oczywiœcie, gdy przechodziliœmy do mixów i wokalizy, musieliœmy udać się do większych studiów, zrobiliœmy więc trochę z Sarm West, trochę tu w Rak Studios i trochę w Electric Lady w Nowym Yorku.

Jaka jest główna różnica pomiędzy nagrywaniem albumu w wynajętej willi w Madrycie, a różnymi studiami? Czy bardziej komfortowe byto spędzanie czasu nagrań w jednym miejscu?

|Teoretycznie uwielbialiœmy pomysł wynajęcia wilii Madrycie i założenia tam naszego własnego studio, ale w praktyce to była kompletna klęska. Nienawidziliœmy tego, że nie była ona w centrum Madrytu. To było 30, czy 40 minut za miastem. Więc za każdym razem, gdy chcieliœmy wyjœć, musieliœmy brać taksówki do miasta. Kluby były tam otwarte do póŸna, a ty wracałeœ naprawdę pijany i miałeœ do przebycia 30-40 minutowš podróż taksówkš do domu, a taksówkarze nigdy nie chcieli nas wozić tak daleko, także życie z całš masš innych stawało się naprawdę ciężkie. Nie mieliœmy nigdy odpoczynku od siebie, więc myœlę, że wiele się nauczyliœmy Myœlę, że o wiele lepsze dla nas było życie w zupełnie różnych miejscach i spotykanie się w tych miejscach, gdzie musieliœmy

Czy œpiewasz jakieœ piosenki na tej płycie?

Tak, dwie z piosenek.

Czy planujecie, by nowe piosenki zmiksowali ponownie tacy ludzie, jak Brian Eno. William Orbit, Johny Dolar, Steye Lyon, Francis Kevorkian?

Planujemy robienie remiksów. Niekoniecznie przez tych samych ludzi. Co więcej, wybraliœmy tylko jeden remix i jest to DJ Shadow. Robi on remix na B-stronę singla. Jest nazwany "Painkiller".

Jak wiele macie jeszcze do zrobienia, zanim album zostanie ostatecznie skończony?

Musimy wcišż dokończyć wokale na chyba czterech utworach Muzycznie jesteœmy gotowi na jakieœ 70%. Miejmy nadzieję, ze w cišgu paru następnych tygodni powinniœmy skończyć wszystkie utwory i dać je do miksowania. a wtedy mamy około 8 tygodni na wykończenie mixowania.

Czy jest jakaœ publicznoœć, jakš chcesz przycišgnšć tym albumem?

Nie, nie tak naprawdę. Moi duchowi bracia i duchowe siostry oto moja publicznoœć, (œmiech).

Czy myœlisz, że reakcja na nowa płytę może być odmienna w Europie i Ameryce? Czy myœlisz, że tamtejsze sceny muzyczne bardzo się różniš?

To naprawdę ciężko okreœlić, co się stanie. Nie wydaje mi się aby były tam różne kierunki, to wyglšda na mały misz-masz Jeœli patrzysz na listy przebojów przez lata, one zawsze były takie same.

Czy sukces na listach przebojów ma dla Ciebie jakieœ znaczenie?

Chciałbym powiedzieć nie, ale niestety muszę powiedzieć, że tak. To nie znaczy, że nie mogę spać, jeœli jesteœmy na pierwszym miejscu, ale kiedy nasze nagranie robi klapę i nie wchodzi na listę, martwię się nieco. Właœnie spędziliœmy rok, pracujšc nad albumem i mamy kolejne kilka miesięcy by on się ukazał i po tym wszystkim, jeœli nam się nie uda na listach, to będzie denerwujšce. Kiedy nasza ostatnia płyta wyszła. byłem właœnie na wakacjach, wróciłem pewnej nocy z kolacji i dostałem fax mówišcy że album dostał się na pierwsze miejsce w Ameryce, Anglii i kilku innych krajach i myœlę, że byłem wtedy naprawdę szczęœliwy. Więc sukces na liœcie musi coœ znaczyć.

Przed ukończeniem ostatniej płyty były obawy w prasie, czy przezwyciężysz sukces "Violatora". czy martwisz się, że nowy album może nie być takim sukcesem, jak te poprzednie?

Podczas pisania na ostatni album odczuwałem większe naciski niż tym razem, ponieważ "Violator" był naszym najlepiej sprzedajšcym się albumem do tego czasu i został praktycznie sprzedany w liczbie dwukrotnie większej, niż cokolwiek innego i wyglšdało to, jak ogromne ostrzeżenie dla nas. którego nigdy do tej pory nie czułem. Ostatnia płyta była OK, ale nie sprzedawała się jak "Violator", co prawda lepiej niż "Musie For The Masses" i "Black Celebration". Może ma to odbicie w naciskach, które lubię, może potrafię pracować w tych warunkach, by przekonać się jak duże ciœnienie potrafię znieœć. "Violator" był odrobinę zbyt dobry (œmiech).

Czy wcišż obawiasz się o to, jak media mogš odnieœć się do Twojej pracy?

To zawsze jest denerwujšce otrzymywać złe opinie, ponieważ szczerze wierzę w to, że to co robimy jest dobre. Ale znowu nie będę cierpiał na bezsennoœć z tego powodu ponieważ wszyscy wiemy jaki kapryœny jest œwiat i możesz wypuœcić najlepszš pracę, jaka była wydana w ostatnim roku, ale jeœli ktoœ ma z tobš osobiste porachunki, ukażš się złe opinie. Zauważyliœmy jednš rzecz, nie ma znaczenia, co wydajemy a i tak dostajemy 50% dobrych ocen i 50% złych i myœlę, że oni nie majšce robić z muzykš, wszystko jest subiektywne i oto jest pytanie, co dzieje się w głowie krytyka.

Czy oglšdasz MTV, czy jesteœ zadowolony ze sposobu, w jaki MTV traktowała Was w ostatnich kilku latach?

Myœlę, że MTV pomogło nam bardzo, ponieważ wydawali się oni wspomagać nas i grali nasze utwory całkiem często i nawet chociaż nie wydaliœmy singla od 3 lat, ludzie wcišż chcieli nas oglšdać na MTV, nie znaczy to, że jestem jakimœ wielkim fanem MTV. Praktycznie nigdy nie oglšdam MTV i jeœli nie ma absolutnie nic w telewizji, wcišż staram się unikać włšczania MTV. Ale kilka razy oglšdałem ten program i myœlę, że europejskie MTV jest lepsze niż to w Ameryce. Amerykanie zbyt dużo trujš, stale próbujš być poprawni politycznie, a ja myœlę, że to nie jest dobre i sšdzę też, że ich opinie nie sš zawsze w porzšdku.

Jak myœlisz, czemu wiele stacji TV ma wcišż tendencje do prezentowania Depeche Mode jako naiwnej grupy syntezatorowej, grajšcej "Just Can't Get Enough"? Czy masz na to jakieœ wytłumaczenie?

Może wymagany jest jakiœ czynnik komediowy... oglšdanie clownów... obejrzyjmy znowu "Just Can't Get Enough" (œmiech). W tym kraju zawsze cierpieliœmy. Myœlę, że głównie kampania prasowa była zła. Gdy robimy wszystko dobrze w tym kraju, ale robimy to dużo lepiej gdziekolwiek indziej, zaczynamy się prezentować jako te nienormalne supergwiazdy, które nie prezentujš się w ten sposób tutaj. Ale wszyscy przeoczajš fakt, że my robimy to całkiem dobrze także tutaj, nie osišgamy tylko takiego sukcesu, jak gdzieœ indziej. Jak przeciętni ludzie odbierajš to, że my nigdy nie odnieœliœmy tu sukcesu? Wiele razy ludzie podchodzili do mnie, mówišc: 'wcišż coœ wydajesz?.., miałeœ kilka hitów we wczesnych latach 80-tych, prawda?" Oni pamiętajš "Just Can't Get Enough" głównie z powodu tej kampanii prasowej i jest pewnie kilka innych czynników. Jesteœmy uznawani przez dużš częœć społeczeństwa jako ci, których czas w tym kraju już minšł i nienawidzę się bronić. Jednak za każdym razem, zarówno teraz, jak i w przeszłoœci jestem bardzo zły, gdy ludzie tak do mnie mówiš i wtedy odpowiadam: "nasz ostatni album dotarł do pierwszego miejsca, jak wysoko musiałby się znaleŸć, byœ go zauważył?"

Czy czytujesz prasę?

Gdy wychodzi album, czytam wszystkie opinie, a kiedy dajemy wywiady, oczywiœcie też je potem czytam, by zobaczyć, co dziennikarze o nas napisali. Nie pytam o każdy malutki wycinek z prasy, staram się tego unikać.

Czy "Songs Of Faith And Devotion" spełniło Twoje oczekiwania?

Myœlę, że kiedy zaczęliœmy tamte nagrania, zdecydowaliœmy, że to powinno być wielkie przedstawienie i chciałem tego, ale z kilku powodów myœlę, że zepsuliœmy piosenki. Na kilku utworach popsuliœmy to przez próbowanie tego pseudo-rockowego kierunku.

Kiedy ostatnio słuchałeœ albumu Depeche Mode?

Kilka razy słuchałem "Violator", dwa, czy trzy miesišce temu, tylko dlatego, ze zatrzymałem się w moim londyńskim mieszkaniu, rozglšdałem się wokoło pomyœlałem, że to mogłoby być interesujšce, by posłuchać tej płyty, ponieważ nie robiłem tego od lat.

Czy kiedy znów ruszycie na trasę, zamierzacie poruszać się znowu z tym całym przedstawieniem, jak na Devotional Tour, czy też może będziecie grać mniejsze koncerty?

Nie rozmawialiœmy właœciwie o trasie, więc nie wiem, czy zamierzamy koncertować, czy nie. Ale dla mnie, jak już powiedziałem wczeœniej, dla mnie oglšdanie kilku ludzi na scenie, którzy œpiewajš i grajš na instrumentach, to nie jest wielkie show. Myœlę, że gdy będziemy zamierzali grać na żywo, będziemy musieli tak jak ostatnio zabawić ludzi czymœ więcej, myœlę więc, że będzie potrzeba całkiem dużego sprzętu, by to zrobić.

Twoja akustyczna wersja "Personal Jesus" stała się bardzo popularna wœród fanów. Czy kiedyœ myœlałeœ o tym, by zrobić nagrania "bez pršdu"?

To jest jedna z rzeczy, na którš się nigdy nie zdecydowaliœmy z kilku przyczyn, myœlę, że słowo "bez pršdu" naprawdę mnie odstrasza.

Czy wolisz pracę w studio, czy też koncertowanie?

Jest wiele aspektów na trasie, które naprawdę kocham, ale cała sprawa jest zbyt wyczerpujšca i fizycznie obcišżajšca. Będšc takim dziwakiem jak ja, niemożliwym jest by skończyć koncert i iœć do domu do łóżka. Więc każdej nocy kończyło się na koncertowaniu, piciu, wychodzeniu, chodzeniu póŸno do łóżka i tym, że byliœmy zmuszeni do podróży dnia następnego i na to, by robić to wszystko znowu, a nie jest to zbyt zdrowe dla Ciebie, gdy robisz to 14 miesięcy non-stop.

Co sadzisz o innych grupach, które robiš przeróbki waszych piosenek? By wspomnieć tylko kilka - Smashing Pumpkins, Terry Hoax, Diesel Mode... Czy myœlisz, że zrobili to dobrze?

Naprawdę podoba mi się "Policy Of Truth" w wersji Terry Hoax. Myœlę, że to interesujšca wersja piosenki, to samo ze Smashing Pumpkins. Myœlę, że to cudowna wersja "Never Let Me Down Again". To było zupełnie niespodziewane. Kiedy usłyszałem, że Smashing Pumpkins zrobili cover tej piosenki, spodziewałem się, że będzie to naprawdę rockowe i ciężkie, a było to wyluzowane, łagodne i pomyœlałem, że było cudowne

Czy to, że jesteœcie grupa tak często "bootlegowana" (wydawanš przez piratów), niepokoi Cię i czy starasz się coœ przeciw temu zrobić?

Myœlę, że kiedy jesteœ tak często wydawany piracko, jak my jesteœmy, to może być zdrowe, bo znaczy, że jest zainteresowanie. Nigdy nie sšdziliœmy, że to nas krzywdzi. Kiedy byliœmy w Nowym Yorku, poszliœmy do kilku sklepów w Village, które specjalizujš się w bootlegach i nie mogliœmy uwierzyć jak wiele różnych bootlegów tam było. Były tylko półki, półki i półki. Tam musiał być tysišc, a może i więcej różnych bootlegów.

Wracajšc do lat 80-tych, czy widzisz wiele zmian w tym, jak działajš muzyczne interesy?

Nie jestem co do tego całkiem pewien, ponieważ mieliœmy naprawdę szczęœcie i myœlę, że byliœmy raczej mało znani dla przemysłu muzycznego przez to, że nagrywaliœmy dla wytwórni niezależnej. Nigdy tak naprawdę nie brałem udziału w tak zwanym przemyœle muzycznym, ponieważ zawsze byliœmy jakby na jego obrzeżu. Trudno mi oceniać. Nie musieliœmy zbyt często robić interesów z szefami firm nagraniowych. Oczywiœcie, jeœli jeŸdziliœmy do Ameryki, robiliœmy to, jest to całkiem ograniczone doœwiadczenie, Przypuszczam, że licencje w całej Europie sš ważne dla wytwórni, ale aktualnie ich nie podpisujemy, jesteœmy zwišzani z Mute i mamy z nimi kontrakt. Ameryka jest jedynym miejscem, gdzie obecnie podpisaliœmy umowę.

Co sadzisz o ostatnich powrotach zespołów takich jak Sex Pistols, Van Halen, The Eagles?

Myœleliœmy że może byłby to dobry pomysł, by zrobić album i œcišgnšć Vince'a z powrotem, by mieć oryginalny skład i wyruszyć na trasę z pierwszym albumem (œmiech). Vince wcišż mówi do nas, że chce wrócić i programować dla nas na tej płycie, mówił to jako żart, ale kiedy powtórzył to po raz 20, zaczęliœmy myœleć "czy on jest poważny?". Mówił to zbyt wiele razy, by miał to być żart (œmiech).

Czy kiedykolwiek czułeœ się zrezygnowany?

Myœlę, że byłem parę razy, kiedy czułem naciski i myœlałem "czy to jest tego wszystkiego warte?" Ale kiedy zaczynasz to rozważać myœlisz, że to Cię naprawdę cieszy, a ja kocham pisać piosenki i kocham cały ten aspekt bycia w grupie, kocham komunikowanie się z ludŸmi. Jeżeli z czegoœ rezygnowałem, to tylko dlatego, że napór był zbyt duży. Jednak po tygodniu żałowałem.

Czy kiedyœ osišgnšłeœ moment, gdy miałeœ już doœć sławy?

To naprawdę nie jest takie złe. Ciężko jest być rozpoznawanym w każdym z tych krajów, ale jeœli ludzie mnie poznajš, sš zawsze bardzo fajni, więc nigdy nie robiłem z tego problemu.

Jak obecnie radzisz sobie z godzeniem Twojego osobistego życia i pracy?

Pracuję cały tydzień, wyjeżdżam na całe tygodnie i wracam do domu na weekendy (œmiech).

Wielu fanów odbiera Twoje teksty całkiem poważnie. Czy czujesz jakšœ odpowiedzialnoœć za efekty, jakie Twoje słowa mogš wywołać?

Zawsze piszę o rzeczach, które mnie interesujš i mam nadzieję, że interesujš one również innych ludzi, którzy mogš czuć podobne emocje. Jeœli to niekorzystnie wpływa na ludzi, myœlę, że nie mogę ponosić odpowiedzialnoœci za to. Jeœli musiałbym się martwić, o każde słowo, które piszę, czułbym się jak cenzor. Myœlę, że piszę co czuję i ludzie z pełnš wiarš rozumiejš o co mi chodzi. Jeœli odbierajš to Ÿle i czujš nastrój samobójczy, lub coœ takiego, myœlę, że oni prawdopodobnie zaczynali z osobistymi defektami i jeœli nie ja, to Ozzy Osbourne mogłby ich zmusić do tego.

Czy jest coœ w Twojej karierze, nad czym się zastanawiasz i mówisz: "Nie powinienem tego robić"?

Wszyscy wiemy, że mieliœmy fazę, kiedy zabiegaliœmy zbyt mocno o popularnš prasę i myœlę, że nasz ówczesny image był naprawdę zły, ale z kilku powodów to nie powinno nas krzywdzić. Myœlę, że to może powinno być bardziej szkodliwe, niż było. Mogę powiedzieć, że naprawdę tego żałuję,

Jak myœlisz, jaka jest Twoja misja?

Moim marzeniem jest to by być muzykiem. Zdawałem sobie z tego sprawę od bardzo młodego wieku. Nigdy nie rozważałem tego by robić coœ więcej. Kiedy po raz pierwszy opuœciłem szkołę nie wiedziałem, co mam robić, musiałem znaleŸć pracę, ale byłem totalnie nieszczęœliwy Dlatego właœnie ludzie sš nieszczęœliwi, dopóki nie znajdš swojego ulubionego zajęcia. Miałem szczęœcie, że ja znalazłem moje całkiem szybko.

Co œwiat może zyskać z Twojej muzyki?

Myœlę, że jest w niej pewna dawka piękna, a piękno jest ważne.

DAVE GAHAN: Ale pogadamy sobie jeszcze kiedyœ.